ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΜΟΥ!!

Ένας από τους λόγους που ξεκίνησα τούτο δω το blog είναι και αυτός. Όχι καλέ, όχι η ανεργία, η βαρεμάρα λέω. Ξέρετε όμως τι κουραστικό και δύσκολο είναι να κυλιέσαι απο καναπέ σε καναπέ και από κρεβάτι σε κρεβάτι;;; Ο κώλος μου έχει γίνει ενιαίος με το προδεκαετίας πορτοκαλί κάλλυμα του καναπέος, ευτυχώς όμως που με πετάει στον αέρα που και που η τσιρίδα της μάνας:
-Μωρή Σακαφιόρα πάλι καθισιό είσαι;; Σήκω μωρη να κάνεις καμμιά δουλειά μέσα σ'αυτο το σπίτι καρδιακιά γυναίκα. (και κάτι τέτοιες ώρες είναι που λέω ρε Θεέ δε γινόταν να με γεννήσει η Βαρδινογιάνναινα να μη μου τα πρήζει, να μην έχω και αναγκη από δουλειά;;)

Αμ,το άλλο, που από την πολύ βαρεμάρα τρώω όλη μέρα σαν το βόδι ότι βρω μπροστά μου, από τότε που τελείωσα τις σπουδές και είμαι άνεργη έχω πάρει 8 κιλά!!!! Δε μου 'φτανε η ανεργία θα μείνω και αγάμητη έτσι όπως έχω γίνει σαν κήτος που αντί για τη γαλάζια θάλασσα κυλιέται στον πορτοκαλί καναπέ.

Και να πώ ρε παιδάκι μου οτι δεν προσπαθώ;; Και το πτυχίο μου το έχω και ξένες γλώσσες γνωρίζω 83 βιογραφικά δεν βρέθηκε κανένας να με πάρει;; που να βαζα και φωτογραφία δηλαδη.. Ας όψεται η οικονομική κρίση..
Κρίση με πιάνει κρίση!!!!